خیابان جینگو در توکیو، ژاپن - وبلاگ ویونا

به گزارش وبلاگ ویونا، جینگو ها به علت قابلیت های منحصر به فرد شان در تحمل آلودگی هوا، رشد در فضا های محدود و به طور کلی مقاومت در برابر بیماری ها و حشرات، به خوبی مناسب محیط شهری هستند. نمونه هایی از نوع مقاوم آن ممکن است در هیروشیمای ژاپن دیده گردد؛ زیرا این درخت در زمان انفجار اتمی سال 1945 هیروشیما، زنده مانده بود.

این درخت در میان ژاپنی ها با نام ایچو شناخته شده و در سراسر ژاپن، در معابد، در پارک های شهری و در امتداد خیابان های شهر، به وفور یافت می گردد. در واقع این درخت، درخت اصلی توکیو و برگ آن نماد این شهر است. در میان خیابان های مملو از جینگو در توکیو، خیابان ایچو نامیکی یا جینگو واقع در پارک مئیجی-جینگو گایین، محبوب ترین خیابان است.

ایچو نامیکی خیابانی 300 متری با دو ردیف از درختان جینگو در هر طرف است. درختان این خیابان همواره تا پاییز و حوالی نوامبر، زمان تغییر رنگ برگ هایش، با دقت نگه داری و هرس می شوند. برگ ها به آرامی می ریزند و در مدت کوتاهی سطح تمام خیابان و پیاده رو ها را می پوشانند. جمعیت بسیاری برای تماشای چشم انداز دیدنی ریزش برگ ها یا استراحت در یکی از کافه های کنار خیابان، به اینجا می آیند. جینگو و گونه های دیگر از همین سرده به طور گسترده ای در سراسر دنیا یافت می شد تا زمانی که جمعیت آن در دو میلیون سال پیش کاهش یافت. امروزه جینگو تنها گونه زنده در دسته کُهَن دار سانان است. تمام گونه های دیگر در این دسته، منقرض شده اند. در حال حاضر رشد این گونه به یک منطقه کوچک در استان چجیانگ در شرق چین، محدود شده است. چینی ها برای مدتی طولانی جینگو را می کاشته اند. این درخت برای اولین بار در اواخر قرن 17، به وسیله اروپایی ها و هنگام بازدید یک گیاه شناس آلمانی از باغی در معبدی ژاپنی، کشف شد. در حال حاضر این درخت در اروپا و در آمریکای شمالی هم یافت می گردد.